Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Αλέξης Γρηγορόπουλος- Η αφορμή για λαϊκό ξεσηκωμό

Δε λένε οτι απο τη στάχτη γεννιέται κάτι καινούριο;;


Της μαθήτριας Νίκης Γεωργίου

Τη νύχτα του Σαββάτου σκοτώθηκε ένα παιδί, 15 χρονών, ο Αλέξης, απο σφαίρα αστυνομικού. Ένα συμβάν ήταν η δυσανάλογη αφετηρία για την τραγική κατάληξη της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ακολούθησαν, όπως ήταν αναμενόμενο, οι πολιτικές καταδίκες του φόνου, τα συλληπητήρια στους γονείς του θύματος και το πανελλαδικό ξέσπασμα οργής.
Είναι δύσκολο να τιθασέψει κανείς τα συναισθήματα του έπειτα απο αυτό το τραγικό συμβάν.
Χάθηκε μια ζωή, ενα παιδί, γεμάτο όνειρα και όρεξη για ζωή.
Χιλιάδες μαθητές και φοιτητές έχουν ξεσπάσει στους δρόμους!
Είναι ένα ξέσπασμα που δεν μπορούσε να αποφευχθεί-οι νέοι δεν στηρίζονται πλέον από πουθενά!
Από ποίο "κράτος" να παραδειγματιστούν?? Από ένα κράτος το οποίο σηκώνει καθημερινά το όπλο και σκοτώνει την νεολαία με την ανεργία, την ανασφάλεια, την έλλειψη παιδείας, την ανισότητα και την αναξιοκρατία προβάλλοντας του λάθος πρότυπα και ιδανικά, δινοντάς του λάθος κατευθύνσεις και διεξόδους?
Η νεολαία είναι αυτή που αποκλειστικά και χωρίς καμία υπερβολή μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Ας πιστέψουμε όλοι μας σε αυτή και ας την εμπιστευτούμε...
Η σφαίρα στην καρδιά του Αλέξη ήταν σφαίρα στην καρδιά της δημοκρατίας-Μαζί με τον Αλέξη σκοτώθηκε το κράτος δικαίου, κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια και εσωτερική ελευθερία..
Η βία προερχόμενη απ' όλους ανεξαιρέτως, ανακυκλώνεται συνεχώς. Αντί να την περιορίσουμε, την τροφοδοτούμε διαρκώς, με αποτέλεσμα την εξαχρείωση των ηθών, την οπισθοδρόμηση και την παρακμή.
Πρέπει να δοθεί τέλος σε αυτή την ιστορία!

Δυστυχώς δεν μπορούμε να φέρουμε στη ζωή τον Αλέξη, μπορούμε όμως με θέληση, υπομονή και αγώνα να γεννήσουμε ένα νέο αύριο για όλους!
Από τη στάχτη δεν λένε πως μπορεί να γεννηθεί κάτι καινούριο?
Ας ευχηθούμε ο Αλέξης να είναι το τελευταίο θύμα και το ξεκίνημα μιας νέας κοινωνίας η οποία θα αφουγκράζεται τη νεολαία ώστε αυτή να μην καταφεύγει σε πέτρες και βόμβες μολότοφ προκειμένου να ακουστεί


Η Μαρτυρία του Φίλου ...

Της μαθήτριας Ελένης Γεωργίου

Ένας από τους φίλους του δεκαπεντάχρονου Αλέξη,που βρισκόταν μαζί του εκείνο το <<αχαρακτήριστο>> βράδυ παραθέτει παρακάτω τα γεγονότα,όπως εκείνος τα έζησε το βράδυ του Σαββάτου της έκτης Δεκεμβρίου.Γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μπροστά στα εφηβικά του μάτια στη γωνία των οδών Τζαβέλλα Μεσολογγίου στα Εξάρχεια.Γεγονότα τα οποία ,όπως είπε και ο ίδιος,θα μείνουν χαραγμένα για πάντα στο μυαλό του.

<<Με αυτό που έγινε το βράδυ του Σαββάτου στέρησαν την ελευθερία σε εμένα και στα υπόλοιπα παιδιά.Δεν δολοφόνησαν μόνο τον Αλέξη,δολοφόνησαν όλα τα παιδιά.Εκείνο το βράδυ ήταν κανονισμένο να πάμε σινεμά να δούμε το 'Κύμα',αλλά τα σχέδια άλλαξαν και τελευταία στιγμή βρεθήκαμε σε ένα καινούργιο καφέ στα Εξάρχεια.Τους πήγα εκεί γιατί έχει φθηνό καφέ.Ήπιαμε τον καφέ μας,είπαμε τα ανέκδοτα,κάναμε πλάκα.Επειδή ψιλόβρεχε μαζευτήκαμε σε ένα κτίριο Τζαβέλλα και Μεσολογγίου που είχε υπόστεγο.Τότε είδαμε ένα περιπολικό να περνά,αλλά δεν δώσαμε σημασία.Ούτε βρισιές ακούσαμε ούτε τίποτε.Εκτός αν όλα αυτά είχαν γίνει πολύ πιο μακριά.Μετά από πέντε λεπτά,πρέπει να ήταν 9.10,είδαμε δύο αστυνομικούς με μπλέ και αλεξίσφαιρα να κατεβαίνουν.Μόλις έφτασαν στη δικιά μας την παρέα άρχισαν να μας βρίζουν άσχημα.Ένας φίλος τούς είπε 'άντε φύγετε από εδώ ρε καραγκιόζηδες'.Αυτοί απάντησαν 'ελάτε εδώ να μας διώξετε'.Ειπώθηκαν διάφορα και οι αστυνομικοί πέταξαν μια κροτίδα λάμψης.Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτοί το πάνε στο πολύ σοβαρό και άσχημο.Χέστηκα από το φόβο μου.Έφυγα από εκεί που ήμουν και πήγα στην άλλη γωνία.Είδα παιδιά να μαζεύουν μπουκάλια και να πετάνε ένα.Εμείς τους φωνάζαμε 'σταματήστε είναι παγίδα'.Δέκα παιδιά πήγαν προς το μέρος τους.Οι αστυνομικοί ήταν στη Ζ.Πηγής και μπήκαν στον πεζόδρομο της Τζαβέλλα.Ο ένας έβγαλε το πιστόλι από τη θήκη του.Δύο παιδιά έμειναν πίσω και οκτώ προχωρούσαν προς το μέρος τους.Ακούσαμε δύο πυροβολισμούς στον αέρα.Από τα οκτώ παιδιά έμειναν 3-4,τα υπόλοιπα υποχώρησαν προς τα πίσω.Εγώ φοβόμουν πολύ και είχα σκύψει.Τους φωνάζαμε 'τι κάνετε ρε,παιδιά είμαστε' και τότε βλέπω τον ένα αστυνομικό να σκύβει.να παίρνει στάση και να πυροβολεί τα τρία-τέσσερα παιδιά που είχαν μείνει όρθια.Είδα τον Αλέξη να είναι κάτω και στο στήθος,στο μέρος της καρδιάς,είχε κάτι.Σφαίρα ήταν,κάλυκας ήταν,δεν ξέρω.Έτσι κι αλλιώς μόνο στις ταινίες είχα δει πυροβολισμό.Βαριανάσαινε.Του σηκώσαμε την μπλούζα να δούμε τι είχε γίνει.Είχε μια πληγή,αλλά με λίγο αίμα και σκέφτηκα ότι αν ήταν κάτι σοβαρό και είχε τρυπήσει η καρδιά του θα έβγαζε πολύ αίμα.Έτσι γίνεται στις ταινίες.Ήρθε το ασθενοφόρο,του έκαναν μαλάξεις και κάποια στιγμή ο Αλέξης έκανε 'ΑΧ' και κρέμασε το κεφάλι του.Μου είπαν ότι πέθανε.Δεν είχε σφυγμό.Α9κόμα και τώρα δεν το πιστεύω.Πώς μπόρεσαν να πάρουν την ψυχή ενός αθώου παιδιού?Υπάρχει κακό παιδί 15 χρονών ? >>.

'Ενα παιδί δεν ψεύδεται και αυτό γιατί δεν <<κρέμεται>> από κανέναν,δεν έχει ανάγκη να στηριχτεί και να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα κανενός.Είναι ελεύθερο και εκφράζεται,όπως το ίδιο επιθυμεί.Εάν δεν εμπιστευτούμε τη μαρτυρία ενός παιδιού αυτόματα υποστηρίζουμε,κατά την γνώμη μου,τη φιλοσοφία ενός απόλυτα άδικου,άπληστου και διεφθαρμένου κόσμου....