Που πήγε η έμπνευση ρε παιδιά;;;

Αν τύχει ποτέ να βρεθείς σε ένα χώρο που μόλις έχει διαδοθεί μια είδηση ακούς από παντού κόσμο να μιλά. "Όχι, δε μπορεί να συνέβη αυτό και πώς μπόρεσε....." Κλασσική συμπεριφορά "κοινωνικού ενδιαφέροντος". Κάποτε λοιπόν, έτυχε να ακούσω έναν άντρα μέσης ηλικίας να λέει:'' Πού χάθηκε η έμπνευση ρε παιδιά;'' Αυτή του η κουβέντα με έβαλε σε σκέψεις. Πού μπορεί να έχει χαθεί η κινητήριος δύναμη του ανθρώπου; Τα πάντα κινούνται με βάση την έμπνευση. Ένας μαθητής εμπνέεται για τον αγώνα τον οποίο έχει να δώσει, ένας γονιός εμπνέεται για να μεγαλώσει τα παιδιά του και να κάνει ό,τι χρειάζεται για αυτά, ένας πολιτικός θέλει έμπνευση για να πάρει τον κόσμο μαζί του. Τελικά αναρωτιέσαι. Μήπως όλα αυτά έχουν μετατραπεί σε ψέματα; Μήπως τελικά όλα είναι μόνο λόγια; Ρωτάω λοιπόν τον κάθε μορφωμένο, τον κάθε γονιό και καθηγητή, τον κάθε πολιτικό και εμπνευστή. Γιατί ρε δε με αφήνεις να μεγαλώσω έτσι όπως θέλω ΕΓΩ; Γιατί εσύ που είσαι αυτός που μου λέει κάθε μέρα τι πρέπει να κάνω για να προχωρήσω στη ζωή μου, μου λες ψέματα και με βάζεις να τρέχω απ' το πρωί ως το βράδυ χωρίς να με αφήνεις να σκεφτώ; Γιατί με ανάγκασες να μεγαλώσω από τόσο νωρίς; Τι έχεις να πεις για τη δική μου την έμπνευση;

Τα ερωτήματα αυτά έχουν γεννηθεί κατά καιρούς στον καθένα μας. Είναι όμως περίεργο και αστείο που κανείς μας δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει η κατάσταση αυτή. Ίσως πάλι να έχουμε βολευτεί και να μας αρέσει η ιδέα της μασημένης τροφής, του έτοιμου και του γρήγορου. Γι' αυτό άλλωστε γερνάμε και τόσο γρήγορα. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με το χρόνο μας και τον περνάμε δουλεύοντας. Αν αυτό δεν είναι έλλειψη έμπνευσης, τότε τι είναι; Εσένα ρωτάω κύριε καθηγητά και κάθε καθωσπρέπει κύριε που δε σε νοιάζει αν το τελικό ''προϊόν'' είναι αντικοινωνικό, άβουλο και ανόητο, αρκεί να είναι καθωσπρέπει, σαν εσένα. Εμένα λοιπόν που δε θέλω να είμαι ένα προϊόν, αλλά ένας άνθρωπος με έμπνευση, ιδέες και ελπίδα για το αύριο, το οποίο θέλω μόνος να χτίσω, τι θα με κάνεις; Θα με κρίνεις αναλώσιμο και θα με πετάξεις στα σκουπίδια; Δεν είμαι ένας.... Είμαστε πολλοί και άμα τα πάρουμε και πάρουμε φόρα μπορούμε να βάλουμε φωτιά στον κάδο και να στον ρίξουμε στο κεφάλι. Τότε θα μας προσέξεις..; Για να σε δούμε... Μέχρι τότε οι μαθητές του 2ου Λυκείου Πρέβεζας σου στέλνουν φιλάκια. Να προσέχεις..

Λέζος Φώτης