Γράμμα από έναν Εκπαιδευτικό...

Αγαπητοί μου μαθητές,

Η εφημερίδα σας με τον τόσο ευρηματικό τίτλο, μου άρεσε πολύ. Στάθηκα ιδιαίτερα στη σελίδα ΦΟΒΑΜΑΙ…! Όσο κι αν ψάχνω τα «μηνύματά σας, δεν ξέρω αν περισσότερο ρίχνουν φώς στο «αθέατο» της ύπαρξής σας ή στο «αθέατο» του δυσανάγνωστου κόσμου μας.

Όπως πάντως και να έχει, αυτή η διπλή ανάγνωση, με βοήθησε να ρίξω φώς μέσα μου και να συνειδητοποιήσω πώς στο βάθος τους οι «φόβοι» σας… είναι και φόβοι μου.

Αλλά με βοήθησε να προβληματιστώ για τον δυσανάγνωστο κόσμο μας, ψάχνοντας την αινιγματική σχέση των «εσωτερικών» και «εξωτερικών» μας προβλημάτων.

Καθώς υπάρχουν «φόβοι» που έρχονται απ’ «έξω» και οφείλονται σε εμάς. Για παράδειγμα, οι κοινωνίες μας δεν είναι από μόνες τους αποξενωτικές έτσι κι αλλιώς, εμείς τις κάνουμε αποξενωτικές. Όπως και δεν είναι… μοίρα το να αποφασίζουν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς. Μπορούμε, όσο κι αν είναι δύσκολο, να φτιάξουμε κοινωνίες όπου όλα θα γίνονται από εμάς- για εμάς..!!

Αυτούς τους φόβους που οφείλονται σε μας (αποξένωση, έλλειμμα δημοκρατίας και συμμετοχής στην οικολογική συνείδηση, βία, ρατσισμός, ανασφάλεια) μπορούμε και πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε, επιλέγοντας μια αγωνιστική και σωστή στάση ζωής.

Υπάρχουν όμως και υπαρξιακοί «φόβοι», όπως ο θάνατος που δεν αντιμετωπίζονται… πρακτικά. Εδω έχει τον λόγο η φιλοσοφία της ζωής, που δεν αφήνει το εσωτερικό χάος να μας καταπιεί.

- Άρα υπάρχουν λύσεις!!

Θέλω να σας πω, ειλικρινά, πως οι φόβοι σας έχουν πολύ φως, που σημαίνει πως κατά βάθος… δεν είναι φόβοι!!

Σας συγχαίρω για την προσπάθειά σας και περιμένω το επόμενο φύλλο.

Με την αγάπη μου

Λαοκράτης Βάσσης– Εκπαιδευτικός